La première semaine

Hee lieve mensen!

Na een lange busrit van 10,5 uur, was ik dan aangekomen in Frankrijk; Tours. Om kwart voor 6 in de ochtend, in een onbekende plaats, waar ik dus maar opzoek moest gaan naar het station. De bus stopte ongeveer 800 meter van het station, gewoon een rechte weg, dus dat ging niet heel moeilijk, iig dat dacht ik. Tot ik met mijn koffer over de heerlijke Franse trottoirs moest lopen….. Overal hobbels, heuvels en afstapjes… ik had geluk dat er niemand op straat was, ik leek geloof ik wel een clown, die koffer is zovaak omgevallen ;). Maar daar was na een kwartiertje het station van Tours in zicht! Echt een super mooi gebouw! Ik had op mooi op een bankje genesteld en daar kon ik wel mooi 2 uur blijven zitten. Leuk detail is trouwens dat hier echt nog zo’n ouderwets bord hing, met de vertrektijden. Zo’n 1 die als de trein weg is, helemaal veranderd en het een hels kabaal is van de draaiende kaartjes ;), niks geen digitaal gedoe dus. Om 8 uur zou mijn bus me verder vervoeren naar het plaatsje st-Catherine-de-Fierbois, waar ook de camping is. Om half 8 maar eens in m’n beste frans opzoek naar de bushalte. Dit ging mooi vlot en de fransen hebben wel door dat je geen Française bent, dus ze helpen wel graag. Na een bustocht van 40 min (van 2,40 :O), aangekomen in Fierbois. (trouwens leuk detail, de buschauffeurs hier hebben echt gewone dagelijkse kleding aan, haha). Ons is geleerd dat Fransen er vaak wel een beetje een handje van hebben om te laat te komen, maar mijn chef was er keurig na 5 minuten!
Op de camping aangekomen, de mensen van de receptie ontmoet en toen door naar de mobil-home. Ik ben de eerste hier, samen met mijn chef. De zwembad mensen komen woensdag en wanneer mijn collega komt is nog onbekend. Eigenlijk is er nog niks bekend… ik kon nog niet eens de mini-club bekijken want er was totaal nog geen sleutel ofzo.. Dus maar naar de winkel en lekker uitrusten.
2 dagen verder, eigenlijk is er nog niet heel veel veranderd. De sleutel zijn boven water en ik heb de mini-club dus kunnen zien en we hebben alle spullen geïnventariseerd, maar over wanneer en hoe is nog niet veel duidelijk. Ik weet wel dat ik verantwoordelijk wordt voor de mini-club, maar er is nog geen schaar of lijm te bekennen, dus ik hoop dat dat snel komt. Eerst maar eens wat leuke activiteiten verzinnen!
Oké, 1 ding wat ik wel kan zeggen na deze eerste paar dagen is dat mijn geduld op de proef wordt gesteld.. en dat ik de ‘het komt wel goed’ Franse stand aan moet zetten. Het loopt hier allemaal wat relaxter, wat vandaag niet gedaan kan worden.. ach dat kan morgen ook wel ja. Gewoon echt siësta houden van 3 uur, is best wel normaal. Ff wennen, maar goed, ik ben niet de eindverantwoordelijke en als dingen niet op tijd geregeld zijn die ik wel bij m’n chef had neergelegd, dan kan ik mooi hem aankijken :). M’n programma voor deze week bijv. was op maandag al klaar, maar is pas woensdagochtend overal neergehangen…. vandaar dat ik woensdag bij de eerste miniclub van 10-12 alleen zat te koekeloeren. Maar in de middag herkansingen met 2 kids en de minidisco met 3 (waarvan 2 Nederlandse toppers).
Vandaag ben ik dus bijna een week weg en ik moet zeggen dat ik nu ik echt begonnen ben, ik het echt super leuk vind! De kids hebben zoooveeel te vertellen en vinden echt alles leuk, dus dat is een zorg minder. Wat wel lastig is, is dat ik soms 3 talen tegelijk moet spreken en dat het dus wel eens resulteert in een aah oui, that is very mooi ;). Het scheelt wel dat ik hier als eerste mini-club animatrice ben, want dat betekend dat ik dus ook de minidisco in mag leiden en dus lekker m’n eigen dansjes doe samen met de chef, die ze dus nu ff van mij mag leren. Maar hij vond ze leuk en goed, dus dat is een positief begin. Morgen komt mijn mede mini-club maatje Charlotte, een française met 2/3 jaar ervaring, dus dat is mooi! Dan kunnen we echt aan de slag! Nog 59 dagen te gaan!! On y va!!

Bisous, Tess <3